نقل مى کنند سه مرد از زوار فقیر سامراء نزد مرحوم میرزاى شیرازى (حاج میرزا محمد حسن معروف به میرزاى بزرگ) آمدند و کمک مالى طلب کردند.
میزرا به اولى بیست قران داد و به دومى پنج قران و به سومى هیچ نداد! سه نفر فقیر ابراز نارضایتى کردند و گفتند شما مساوات و عدالت را رعایت نکردید. میرزا فرمود:
تساوى کاملا رعایت شده، بر رسوائى خودتان اصرار نکنید!
اما آنها راضى نشدند و پافشارى کردند، میرزا دستور داد آن سه نفر را باز جوئى کردند. معلوم شد که نفر اول (که به او بیست قران دادند) در کیسه اش پنج قران داشته…
و نفر دوم (که به او پنج قران داده شده بود) بیست قران در کیسه اش داشته، و نفر سوم که (چیزى دریافت نکرده بود) بیست و پنج قران در کیسه داشته است.
از اینجا معلوم شد که منظور از تساوى میان آنها چه بوده است! المؤمن ینظر بنورالله…
منبع: فقهاى نامدار شیعه، عقیقى بخشایشى ص 160.
ثبت دیدگاه