مرحوم آیت اللّه مرعشی نجفی شبی در خواب، خود را در مسجد کوفه می بیند در حالی که امیرالمؤمنین علیه السلام و جمعی دیگر در آن جا حاضر بودند.
طبق دستور حضرت، شعرای اهل بیت علیهم السلام اعم از عرب و فارس را می آورند و امام علیه السلام سراغ شهریار را می گیرند.
شهریار هم می آید و شعر «علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را» تا آخر را می خواند…
فردای آن شب آیت اللّه مرعشی نجفی از دوستانش می پرسد: «شهریار شاعر کیست؟» و پس از آگاهی از وجود او در تبریز، او را به قم دعوت می کند.
بعد از آمدن شهریار، می بیند که او همان شخصی است که در خواب دیده است. از او می پرسد: این شعر علی ای همای رحمت را کی ساخته ای؟
او با تعجّب می پرسد: شما از کجا خبر دارید؟ من نه این شعر را به کسی داده ام و نه درباره اش با کسی صحبت کرده ام
آیت اللّه مرعشی نجفی خوابش را برای او تعریف می کند. وقتی شهریار تاریخ و ساعت سرودن شعر را می گوید، معلوم می شود که هم زمان با ساعتی که شهریار آخرین مصرع شعر خود را تمام کرده، آیت اللّه مرعشی آن خواب را دیده است.
ثبت دیدگاه